Στις 16/02 η κατάληψη ΠΙΚΠΑ Ηρακλείου δέχθηκε την καταστολή του κράτους σε μια επιχείρηση με την συμμετοχή διμοιριών και εισαγγελέων. Μόλις έγινε γνωστή η είδηση της εισβολής έφτασαν τρία άτομα στο χώρο τα οποία συνελήφθησαν. Στην συνέχεια περίπου 20 άτομα πήγαν απ’ έξω από το κτήριο, όπου οι αστυνομικές δυνάμεις τους επιτέθηκαν χωρίς καμία πρόκληση από μεριάς των αλληλέγγυων. Έπειτα, περίπου 70 άτομα έκαναν κατάληψη στο παράρτημα του υπουργείου υγείας, με αίτημα να αφεθούν ελεύθεροι οι σύντροφοι. Οι δύο αφέθηκαν, ενώ ο τρίτος κατηγορείται για κλοπή ρεύματος (10.500 ευρώ) από τη ΔΕΗ και για φθορές στο κτήριο από το υπουργείο υγείας (3.500). Του απαγγέλθηκαν οι παραπάνω κατηγορίες και στη συνέχεια αφέθηκε ελεύθερος. Ο σύντροφος που κατηγορείται δεν έμενε στο κτήριο, ούτε τον βρήκαν εκεί την ώρα της εισβολής. Το απόγευμα της ίδιας μέρας πραγματοποιήθηκε δυναμική πορεία και γίνονται τέσσερις συλλήψεις, εκ των οποίων τουλάχιστον η μία συνοδεύτηκε από τον «απαραίτητο» ξυλοδαρμό από τους ένστολους γορίλες του Παπουτσή. Στους δυο από τους συλληφθέντες αποδίδονται βαρύτατες κατασκευασμένες κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα (απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά μπάτσων, παραβάσεις σχετικά με εκρηκτικές ύλες),όπου τους επιβλήθηκαν περιοριστικοί όροι με εγγύηση συνολικά 40.000 ευρώ. Εκτός αυτών, και οι 4 κατηγορούνται (πάλι με μοναδικούς μάρτυρες ματατζήδες) με διάφορα «βαριά» πλημμελήματα (διατάραξη κοινής ειρήνης, αντίσταση, οπλοχρησία, διακεκριμένες περιπτώσεις φθοράς, επικίνδυνη σωματική βλάβη).Στις δυο συλληφθείσες με πλημμελήματα επιβλήθηκαν περιοριστικοί όροι και 3.000 ευρώ εγγύηση στην καθεμία όπου μειώθηκε στις 2.000 για την μια(τα οποία αποπληρώθηκαν στις 8/3).
Το κράτος με το πρόσχημα της κρίσης, την οποία το ίδιο κατασκεύασε, αναβαθμίζει κάθε μορφή βίας και καταπίεσης απροκάλυπτα κάνοντας ξεκάθαρο το ολοκληρωτικό του πρόσωπο. Έτσι αντιμετωπίζουμε την ποινικοποίηση των φιλικών μας σχέσεων, την βάφτιση κάθε σπιτιού σε γιάφκα και την ανακάλυψη τρομοκρατικών οργανώσεων-φαντάσματα με αποδεικτικά στοιχεία έντυπα που θα μπορούσε ο καθένας να έχει σπίτι του. Γιατί το πρόβλημα δεν έγκειται στο να σκεφτόμαστε πως αυτό το σύστημα μας καταστέλλει αλλά το να κάνουμε το λόγο μας πράξη. Γιατί το πρόβλημα έγκειται στο να αντιστεκόμαστε καθημερινά σε κάθε δίκτυο αυτού του σάπιου κόσμου δημιουργώντας τις δικές μας δομές. Γιατί κάθε τι διαφορετικό που δεν προσαρμόζεται σε αυτό το πλέγμα εξουσίας δεν χωράει.
Επιβάλλεται λοιπόν να γίνει κατανοητό πως αν θέλουμε να ζούμε με αξιοπρέπεια δεν χωράνε άλλοι δρόμοι από τους δρόμους της αντίστασης και οι δρόμοι είναι τόσοι όσοι μπορούν να μας φέρουν τον καθένα ατομικά στο δρόμο της κοινωνικής εξέγερσης. Από τους δρόμους της Αιγύπτου και της Λιβύης μέχρι την αυτόνομη Τσιάπας. Από τα οδοφράγματα της Κερατέας μέχρι τις καταλήψεις υπουργείων και δημοσίων κτηρίων. Από τις σπασμένες μπάρες των διοδίων και τα χαλασμένα ακυρωτικά μηχανήματα των μέσων μαζικής μεταφοράς μέχρι τις καταλήψεις λεωφορείων και τρένων. Από τις απαλλοτριώσεις σε σούπερ μάρκετ μέχρι τις ένοπλες ληστείες σε τράπεζες. Από την καθημερινή εναντίωση στο υπάρχον και τον αγώνα στους χώρους εργασίας μέχρι την απεργία διαρκείας.. Από εκεί που στέκεται ο καθένας από εμάς ατομικά μέχρι εκεί που θα συναντηθούμε συλλογικά.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ & ΠΑΥΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΙΩΞΕΩΝ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΜΗΡΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ